Uçak geliyoooor …

Hepimiz aynı oyunla yemek yedik. Yemeğin, başka tarafa dikkat çekilerek, oyunla yemek yedirilme aşamalarından geçtik çocukluğumuzda. Maalesef bebekliğimizden itibaren kontrolün bizlerde olduğu, elimizle yemeklere saldırıp üstünü başımızı, hatta yemek yedirenin üstünü kirlettiğimiz aşamaları pek çoğumuz yaşamadık.

Şimdi pek çoğunuzun “İzin vermediler şöyle rahat rahat, tadını çıkara çıkara, üstümü kirlete kirlete yemek yememe” dediğini duyar gibiyim. 

Şimdiki zamanda ise oyunun yanında bir de teknolojik aletler bizlere eşlik ediyor. “Uçak geliyor” da bir kandırmacaydı elbette. Çocuğun bilinç dışında etkilendiği özgüveninin sarsılacağı bir durumdu. Şimdi ise oyuna gerek kalmadı. Çocuğu teknolojiyle transa geçirmek işimizi daha da kolaylaştırdı.

Çocuğumuzun dikkatini yemek üzerinde tutarak yemeklerin, hep beraber sofrada oturarak ise ,birlikteliğimizin tadına vardırmalıyız. İnce motor gelişimi el verdiğince önce kaşık sonra çatal tutturarak yemek yeme alışkanlığı kazandırmalı,böylelikle 2-3 yaş sonrası başlayacağı okul öncesi döneme hazır olmasını sağlamalıyız.

Buraya kadar iyi gittiniz diyelim. Yemekte “Doydum” tepkisini çeşitli davranışlarla gösteren çocuğumuza daha fazla yemesinde ısrar etmek bir çuval inciri berbat etmektir. Sıklıkla yapacağımız bu davranış çocuğumuzun yemeğe karşı bakış açısını olumsuz olarak değiştirecektir. Ailelerde genelde çatışmalar bu yüzden yemek ve uyku düzeni üzerinedir.

Çocuklar düzenli olarak aynı şeyleri yemeği sever. Çocuğumuza farklı yemekler sunmakta zorlanan ailelere tavsiyem protein, karbonhidrat, yağ, vitamin ve mineral dengesi ayarlanmış öğünleri çocuğumuza sunmamızdır. Örneğin; köfte seven çocuğumuza bol sebzeli sulu köfte yemeği yapmak gibi.

Çocuğumuz ebeveynin olmadığı bir ortamda düzgün yemek yiyorsa, yeme sorunundan ziyade karşılıklı davranış probleminden söz etmek daha doğru olacaktır. Kilo veya gelişim problemi olmayan çocuğumuza fazla takıntılı ve aşırı titiz davranmamak çözümlerin en faydalısı olacaktır.

Çocuğunuza yemek konusunda bir şans tanıyın değerli ebeveynler. Bırakın bazen yapılacak yemeği o seçsin, sofrada gününün nasıl geçtiğini anlatsın, çatalını kendisi tutsun. Müsade edin doyuncaya kadar yesin.

Unutmayın ki çocuklar az ve sık yer, çabuk doyar.

Sağlıkla kalın dostlar…