Değerli ebeveynler, 

Çalışan anne babaların hayatta en çok güvendikleri aile büyüklerine emanet ettikleri , aile büyüklerini otorite olarak kabul etmiş , bu durumu kullanıp anne-babayı  öfkeyle cezalandırmaya çabalayan ve onların vicdanlarına oynayan çocuklarımızdan bahsedeceğiz.

Farklı iki ayrı evde yaşamak ve aile büyükleri ve anne babaların biraz da jenerasyon farkından kaynaklanan farklı kurallarına ve sınırlarına maruz kalmak, çocuğun ruh halinde dalgalanmalara neden olmakta ve çocuk anne babanın limitlerini sonuna kadar zorlamaktadır. Tatlı torunlarını üzmeye kıyamayan, bu sebeple 2-6 yaş aralığındaki torununun her isteğini yerine getirmeyi sevgisinin bir göstergesi sayan aile büyüklerimize gönül koymak elbette imkansız. Peki bizler bu durumda ne yapabiliriz?

1.) Unutmayın, çocuk düzen sever ve düzensizlik onun ruh halini olumsuz etkiler. Güvenli bağlanmanın önemini vurguladığımız bu yaşlarda olmasını arzu ettiğimiz ideal düzen çocuğumuzun tek evi ve odası olması, akşamları kendi odasına ve yatağına kavuşmasıdır. Böylelikle en azından gün kapanışının kuralları ve ritüellerini siz belirlemiş olursunuz. Geriye, gününü anaokulunda, üçüncü bir kişi gözetiminde veya aile büyükleriyle geçirmiş olsa da gün sonunda tekrarlanan ritüeller sayesinde kendini ait olduğu yerde hissedebilen bir çocuk kalır.

2.) Mevcut düzeni değiştiremiyorsanız  ve “biz seni de böyle yetiştirdik” söylemi ile karşı karşıya kalırsanız, çocuğunuzun dengesini bozmamak için aile büyükleri ile en azından asgari müşterekte buluşmaya çalışın. Hangi düzeni kuracaklarına müdahale şansınız olmayabilir ancak asla geçilmemesi gereken kural ve sınırlarda el sıkışmanız da tutarlılık açısından çok önemli bir kazanım olacaktır. 

3.) Gününü çocuğundan ayrı geçirmiş ve çocuğunun günlük düzenini de dilediği gibi oluşturma şansı bulamamış anne ve babalarda sıklıkla karşılaştığımız davranış, kavuşma anından kısa bir süre sonra  onu disipline etme çabalarıdır. Çabalamayın. Hem kendinizi hem çocuğunuzu hırpalamış olursunuz. Kısa süre içinde çocuğumuzu değiştiremez, mevcut kalıbın içinden çıkartamazsınız. Ancak o kısa zaman diliminde doğru tutum ve davranışlarla ona örnek olarak , sizi taklit etmesini sağlayabilir, istediğiniz mesajı rahatlıkla verebilirsiniz.

Unutmayın önemli olan çocuğun kiminle uzun saatler geçirdiği değil, kimi rol model aldığıdır.  Çocuğunuza sadece sarılın. O kavuşma anının birlikte tadını çıkarın. Akşamlarınız, çocuğun eleştiri yağmuruna tutulduğu değil, onun iple çekeceği ve kazanımlarla geçecek bir zaman dilimi olsun. Aman dikkat✋?çocuğumuzun ilgisini çekmek için “Onu hediyeye boğmayın”. Sevgi ve ilgi en büyük hediyeniz olsun.

4) Özellikle 1-3 yaş dönemi “Berbat 2-3 yaş” dediğimiz zor bir ruhsal geçiş dönemini içerir. Bu dönemin öfke krizleriyle, inatlaşma ve kaprisle dolu olduğunu bilin ve bir uzman desteği alın??.Devam edeceğiniz doğru bir okul öncesi eğitim kurumu da yükünüzü hafifletecektir. Çocuğumuzun sizin ilginize muhtaç olduğunu bilin, sabrınızı ve ilginizi eksik etmeyin??.

Çocuklarımızla huzurlu bir hayat dileğiyle…